woensdag 10 december 2008

microteaching


Vandaag deden we microteachings. Hieronder verstaan we dat elke student een korte les geeft over een bepaald onderwerp. Wij hadden allen hetzelfde onderwerp: inkapselen. We mochten dit zelf invullen zoals we wilden.
We deden heel verscheiden dingen: ademhalingsoefeningen, didgeridoo spelen, meubels ontwerpen, een beeld maken met in de klas te vinden voorwerpen en temperaschilderen. Het was leerrijk en amusant.

vrijdag 5 december 2008

Kunstinzicht


Vandaag gingen we naar Turnhout, naar Kunst in zicht. Kunst in zicht is een vzw die werkt rond muzische vorming. Ze organiseren workshops voor leerlingen, maar ook voor docenten. Voor ons werd het een studiedag rond kunsteducatie in het onderwijs en creatief denken. Het was een theoretische, maar heel boeiende uiteenzetting met veel interactie. Vele dingen waar we het reeds over hadden in de lessen vielen nu op hun plaats.
Na de uitenzetting was er nog een beetje tijd voor wat praktische oefeningen. We hebben ons geamuseerd en veel bijgeleerd.

Klimmt en Mahler


Woensdag was er een gastdocent die ons meer kwam vertellen over de muziek van Mahler. De les werd ingeleid door onze gewone docente. Deze gaf een uiteenzetting over Klimmt. Vanuit deze kunstenaars belichtte ze ook het leven in Wenen eind 1900. Dit vormde dan de opstap naar de uitleg over Mahler. Mahler is geen gemakkelijke componist. Zijn muziek is niet echt toegankelijk voor niet kenners. Alles werd boeiend gebracht waardoor we het toch konden smaken.
Nadien maakten we een creatieve uitnodiging voor gaststudenten als voorafje naar een project waaraan we na nieuwjaar zullen werken. Maar daar schrijf ik wel nog over als het zover is.

vrijdag 28 november 2008

Affiche


Vandaag zijn we begonnen met het ontwerpen van een affiche voor ons vakgebied. Het werd leuk aangepakt. We brainstormden vanuit associatie, breidden uit, legden samen en kwamen zo tot een leuke startpositie. Daarna gingen we aan de slag. We tekenden, knipten, plakten, kleurden en hadden al gauw een aantal eerste voorstudies. Te weinig echter om al verder te kunnen. Iedereen doet nu thuis een beetje verder, zo komen we dan wel tot een goed idee. We zien wel hoe het verder loopt. Dit project moet groeien.

Fotografie

Woensdag was de hele les gewijd aan fotografie. We hadden bezoek van een gastspreker die alles haarfijn uit de doeken deed. Hij begon met een uitleg over sluitertijden, diafragma's en zo meer vanuit de analoge fotografie. Pas dan maakte hij de overstap naar digitale fotografie. Deze aanpak zorgde voor een goede achtergrond, zodat we ook beter weten wat we doen. Op het eind gaf hij nog wat fotoshoptips. Voor mij was het enkel een opfrissing, maar ik denk dat de anderen er wel echt iets aan gehad hebben. Spijtig dat we er praktisch niets mee deden, daar was geen tijd meer voor.

Stem


Zondag 23 november spraken we af aan het nieuwe erfgoedmuseum te Sint-Niklaas. Het heeft een originele naam: "STEM". Hoewel het over erfgoed gaat en deze materie dikwijls wat oubollig tentoongesteld wordt, is men er hier in geslaagd er iets origineels mee te doen. Het museum is een echte aanrader. Tijdens het openingweekend was er daarenboven ook nog een heleboel te beleven. Ik ga zeker nog terug, en misschien kan ik er ooit een stage doen. Voor wie het zoekt, het ligt aan de Zwijgershoek te Sint-Niklaas.

woensdag 19 november 2008

demoles microteaching


Vandaag deed de lerares voor hoe we een les microteaching aanpakken. Microteaching is bij wijze van oefening les geven aan de eigen klasgroep. Binnenkort doen we dat zelf, vandaar de intro vandaag.
We gingen aan de slag met klei. Eerst even wennen aan de klei, dan een bolletje rollen en uiteindelijk maakten we van dit bolletje een potje. Zo'n potje noemen we dan een duimpotje. Naderhand gingen we dan aan de slag om het te versieren met engobes. Ook kregen we nog de tijd om een klokje te maken, op dezelfde manier, maar een ietwat andere vorm. Nu staat alles te drogen, benieuwd wat het wordt als het gebakken is.

vrijdag 14 november 2008

zintuigen


Vandaag gingen we verder met het thema kijken. We breidden het uit naar andere zintuigen zoals voelen, ruiken, horen. We deden heel veel, te veel om op te noemen. Toch een paar opmerkelijke oefeningen.
We kregen een opdracht van een muzische scheurkalender. De lerares had voor elk iets specifiek uitgezocht, op ons lijf geschreven. We maakten muziek, zochten lijnen,....
Ik moest een schilderij beschrijven voor blinden. Echt kijken dus en proberen verwoorden wat je ziet. Een leuke ervaring. Nadien liet ik het beschreven werk door de anderen op bord tekenen. Verrassend.
We gingen op zoek naar gezichten op school, maar geen gewone gezichten, eerder gezichten die eigenlijk niet bestaan. De resultaten staan hier: .foto's
Ook nog een voeloefening. We voelden in dozen naar wat er in zat, zonder te kijken uiteraard. We moesten niet weten wat het was, maar uiten welk gevoel het bij ons teweeg brengt. Dit symboliseerden we dan met afbeeldingen uit tijdschriften en woorden van koelkastpoëzie.
Het was een boeiende ochtend, maar misschien iets te veel indrukken ineens

woensdag 12 november 2008

kijken

Vandaag was het een beetje een overgangsles van het ene thema naar het andere. Er moesten nog een paar leerlingen zichzelf voorstellen en hun icoon. Iedereen moest nog iets doen rond het cultuurlandschap van Sint-Niklaas en rond het eigen cultuurlandschap. Een heleboel dus, de afronding van het vorige deel.
We gingen over naar het volgende deel, een inleiding. Het volgende thema is kijken. We zullen onder andere werken met de 5 brillen van Parsons. Vandaag ging het voornamelijk over beeldaspecten, begrippen waarmee we ons uitdrukken als we over kunst vertellen. We kregen een presentatie rond het thema. De lerares gebruikte het beeld van een slak als uitgangspunt om zo te komen tot wetmatigheden, geometrische vormen die voorkomen in de natuur, de gulden snede en het perspectief.
Daarna kregen we een oefening. We maakten een eigen verhaal aan de hand van krantenknipsels en lieten een ander aan de hand van onze collage zijn verhaal vertellen.

zondag 26 oktober 2008

pinocchio

Vrijdag sloten we het eerste onderwerp van dit jaar af. Dit had het thema "kunst, cultuur en ik". Met andere woorden: "wat is mijn plaats in de kunst". Vorige keer kregen we de opdracht een voor ons belangrijk icoon te verbinden met kunst. Mijn icoon is Pinocchio, een figuur die reeds sinds mijn kindertijd voor mij heel belangrijk is.
De voorbije weken ben ik op zoek gegaan of de figuur van Pinnocchio ook door andere kunstenaars wordt gebruikt. Mijn zoektocht gaf een overweldigend resultaat. Ik had nooit gedacht dat er zoveel kunstenaars waren die met deze figuur bezig zijn. Dat alles had ik gevat in een boek en diavoorstelling. Vorige vrijdag heb ik deze dan naar voor gebracht in klasverband.
Een leuke ervaring.

kijkstage in de Salons

Voorbije woensdag had ik kijkstage in de Salons voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas. Dit is een statig herenhuis in het midden van de stad, waar een klassieke kunstcollectie gehuisvest is. Er worden geregeld activiteiten verzorgd voor jongere kinderen. De activiteit die ik bijwoonde was deze voor de jongsten, laatste kleuterklas, 1ste en 2de klas van de lagere school. Het museum wordt bezocht vanuit de insteek van Kaatje, het dienstmeisje.
Hoewel die leeftijd niet echt de doelgroep is waarvoor ik opgeleid wordt, was het toch een leuke ervaring. Het was wel druk, want de opa's en oma's waren mee met de kinderen omdat het grootouderdag was.
Eerst werd er wat verteld over een museum, en dan mochten de kinderen een schilderij zoeken aan de hand van een afbeelding die ze kregen. Telkens een schilderij gevonden was, werd er ook een beetje over verteld. Het was heel interactief, maar er werden wel wat termen naar voor gehaald waar kinderen van die leeftijd nog niet aan toe zijn. Maar ze amuseerden zich wel.
Na de rondleiding mochten ze dan naar beneden in de kelder gaan tekenen. Zo konden ze hun ervaring onmiddelijk op papier zetten.

vrijdag 10 oktober 2008

startviering

Vandaag was er een startviering op onze campus. Hoewel ik het in deze blog wil hebben over mijn ervaringen bij het project kunstvakken, wil ik een bepaalde passage uit de startviering toch ook met jullie delen.
... om mijn eigen wereld te schilderen...
Wees niet tevreden met verhalen hoe dingen met anderen zijn verlopen. Ontvouw uw eigen verhaal zonder ingewikkelde verklaring. Wij hebben U geopend.
Elke mens wil en moet zijn eigen parcours volgen. Niemand anders kan het in zijn of haar plaats doen. Van bij het begin ben je een verhaal, een mythe, zegt de Perzische dichter Rumi. En als mystieke moslim, als soefi, voegt hij er aan toe: vergeet niet dat je geopend en verwacht bent en dat je niet alles in je macht hebt. Wij refereert bij Rumi aan Allah, of aan de onkenbare werkelijkheid.
Iedereen begint zijn tocht als kind, in een bepaalde omgeving, op een bepaalde plek. Ouders, familie, school, religie - kortom, de cultuur - tonen gangbare wegen waarlangs een mens zichzelf kan ontvouwen. volgzaam of tegendraads, doorheen alle passages en stadia van het leven. De eindbestemming kan iedereen vermoeden, maar plaats en uur blijven onbekend.
Een mens legt die weg alleen af, en toch ook weer niet. Altijd opnieuw ziet hij anderen opdagen die zijn pad kruisen. Zo wordt 'Elcker-ic' een leven lang uitgenodigd om zich te verhouden tot de verhalen van de anderen. Tegelijk moet hij trouw blijven aan zijn eigen verhaal.
uit: Colpaert M. Tot waar de beide zeeën samenkomen. Verbeelding, een sleutel tot intercultureel opvoeden.

iconen

Vandaag (8/10) hadden we het over iconen. Nee, niet over de klassieke iconen die we kennen, de prachtige voorstellingen van heiligen, belegd met bladgoud. We hadden het over iconen in de kunst, over hoe kunstenaars gebruik maken van de iconen van de samenleving en dat verweven in hun kunst. Met iconen bedoelen we hier dus gewoon "beelden", beelden die we zo gewoon zijn dat het niet meer opvalt hoeveel ze ons beïnvloeden. het gaat hier dus zowel over het afbeelden van een icoon, als over het copiëren en plakken van wat reeds gedaan is. In het laatste geval is een ander kunstwerk het icoon.
We gingen zelf op zoek naar iconen van de jongerencultuur en of die ook terug te vinden waren in de kunst. En inderdaad, zowat alles wordt gebruikt in de hedendaagse kunst. Het vreemde is, je vindt altijd wat ook bij jou hoort.

vrijdag 3 oktober 2008

dubbelfocus


Vandaag een daguitstap naar Antwerpen, naar het MuHKA en het Middelheimpark. In het MuHKA zou de dubbelfocus plaatsvinden. Met dubbelfocus bedoelen ze het aanleren van een dubbele kijk op kunst, waarnemen wat je ziet en wat je voelt bij een werk. Zeer interessant voor een toekomstig leraar. We zijn met een klein groepje, het was dus zeer intens. Ik doe het hier niet volledig uit de doeken, dat vind ik een beetje teveel voor een blog en het neemt de ervaring van het onbekende weg bij mensen die dit ooit nog mogen meemaken.
Wij ervaarden de dubbelfocus door middel van de tentoonstelling "de orde der dingen". Deze loopt nog tot 4 januari 2009 in het MuHKA. Interesse: MuHKA of rechtstreeks naar de pagina van de dubbelfocus.
's Middags het middelheimpark. Lekker genoten en gekeuveld met z'n drietjes en gefilosofeerd over kunst. Elkaar ook wat beter leren kennen, altijd interessant.
link middelheimpark

woensdag 1 oktober 2008

stilleven van Giorgio Morandi


Dit schilderij is voor mij het toonbeeld van eenvoud, en dat is ook hoe ik tracht te leven. Eenvoud is voor mij een trefwoord. En het is grappig te merken hoeveel comfort een eenvoudig leven je biedt. Minder materie zorgt ervoor dat je minder moet werken om geld te verdienen om deze materie te verwerven. Eenvoud geeft dus vrijheid, de vrijheid om te genieten van de eenvoudige en essentiële dingen van het leven.

de dood van Marat, J.L.David


Dit schilderij brengt me terug naar een recente ervaring. Drie maand geleden namelijk zag ikzelf de dood in ogen. Het overgaan was er gelukkig nog niet bij. Voor mij symboliseert deze ervaring wel de nieuwe fase in mijn leven. Ik werd als het ware opnieuw geboren en mag mijn oude leven achterlaten. De nuttige bagage echter mocht ik houden.
Hoewel het niet direct een prettig onderwerp is, was het voor mij een leerrijke ervaring. Ik noem ze wel eens "mijn kleine dood" of "het kleine sterven".

pity van William Blake


Dit schilderij raakt voor mij zeer sterk aan mijn levensfilosofie. Als ik de dingen bekijk gebruik ik de mystieke leer of kabbala als kapstok. Dat is voor mij de onderliggende filosofie van alle religies. De kabbala verteld over de essentie van het leven, de hiërarchie van de schepping en nog zoveel meer. Hier uitwijden over de kabbala zou me te ver leiden.
Ook de werken van Blake zijn sterk esoterisch getint en daardoor minder bekend want te lang verborgen geweest.

vertel iets over jezelf

Vandaag stelden we ook onszelf voor aan de hand van schilderijen. Uit een box met schilderijen kozen we er drie. Vanuit deze schilderijen moesten we dan iets meer over onszelf vertellen. Niet waarom we die werken mooi vinden, niet over de kunstenaar, maar wel over onszelf, over waar het schilderij raakt aan onze leefwereld.
Ik koos: Pity van William Blake, De dood van Marat van Jacques-Louis David en een stilleven van Giorgio Morandi.
Boeiend hoe je aan de hand van een afbeelding die gemaakt werd door iemand anders zoveel over jezelf kan vertellen.

kartonnen dozen

Vandaag legden we alles samen. Het cultuurlandschap van Sint-Niklaas krijgt stilaan vorm. Samen kwamen we tot een concept voor de presentatie ervan. Het zullen dozen worden, kartonnen dozen, van elke locatie 1 doos met daarin flyers, objecten, wat er maar in ons opkomt. Uiteraard zullen we trachten ze ook mooi vorm te geven. Mijn dozen worden 't Ey en de Academie voor Schone Kunsten. Voor 't Ey heb ik al een idee, voor de academie nog niet echt. Alles zal een beetje afhangen van de documentatie die ik daar mee krijg.
Grappig is wel, dat realiseerde ik me pas tijdens de rit naar huis, dat Tom Lanoye bekend werd met kartonnen dozen. Zijn carriëre begon met kartonnen dozen, onze opleiding ook. O ja, nog dit, Tom was van Sint-Niklaas trouwens.

maandag 29 september 2008

't Ey

Op het eind van de les kregen we nog een opdracht mee, te maken tegen de volgende les. We moesten elk nog een opgegeven cultureel project uitdiepen en de volgende bijeenkomst voorstellen aan onze medeleerlingen. Ik weet niet hoe het komt, maar ik kreeg geen opdracht. Maar ik ben solidair, ik zal zelf wel een project voorstellen. Eigenlijk is dit wel mooi, deze samenloop van omstandigheden. Het stelt me in staat een project voor te stellen dat me nauw aan het hart ligt, maar dat dikwijls vergeten wordt, hoewel het een zeer belangrijke plaats inneemt in het cultuurlandschap van Sint-Niklaas. Het project dat ik wil voorstellen is 't Ey in Belsele, een deelgemeente van Sint-Niklaas. Ooit werkte ik mee aan dit project, toen het nog in zijn kinderschoenen stond. En hoewel ik er nu eigenlijk al een tijd niet meer geweest ben, draag ik het nog steeds een warm hart toe. Het project hier voorstellen is een beetje absurd, maar wil je er meer over weten, kijk dan even op hun website ('t Ey)

onze omgeving


Nu moeten we onze culturele omgeving in beeld brengen. Vandaag begonnen we aan Sint Niklaas. We gingen met z'n allen naar de bibliotheek, het cultureel centrum en de salons voor schone kunsten. De uitleg in de bib en het CC waren duidelijk en overzichtelijk. Het was in de salons echter dat ik een mooie ervaring beleefde. Ik ken de salons al jaren. Reeds een aantal keer bezocht ik er een tentoonstelling, en jaarlijks biedt het gebouw onderdak aan de Sint. De rondleiding begon "heel toevallig" in de grote hal. In deze hal staat een prachtige, statige trap. En daar begon de gids dan ook over, over deze trap. Al gauw evolueerde het gesprek in de richting van de andere trap in het gebouw, nl. de diensttrap. Normaal is deze gesloten voor bezoekers, maar wij mochten hem zien. Uiteindelijk vertoefden we langer achter de schermen dan in de eigenlijke tentoonstellingsruimte. Het thema was alweer "trappen".

kennismaking


De eerste bijeenkomst was een kennismaking. Deze viel voor de eigenlijke start van het academiejaar. De inhoud van de cursus kwam hierin aan bod. We kregen al direct een opdracht mee naar huis. We moesten drie foto's maken op de school die iets met elkaar te maken hebben en deze presenteren op onze geheel eigen wijze. Ik nam foto's van trappen, want dat viel me onmiddelijk op in deze school. Er zijn veel trappen, trappen van alle soorten en maten. Oude trappen, nieuwe trappen, betonnen trappen, smalle trappen, brede trappen, rechte trappen, wenteltrappen. Kortom, aan trappen geen gebrek. Voor mij symboliseren deze trappen een proces in mijn leven dat nu gaande is. Ik heb steeds spijt gebhad dat ik niet verder heb gestudeerd na mijn middelbaar. Toen had ik daar geen zin in, maar nu merk ik dat het mijn kansen fel beknot. Vorig jaar begon ik aan avondonderwijs webdesign en grafische technieken, echter dit is weer op secundair niveau. Nu echter besloot ik uiteindelijk toch aan een hogere opleiding te beginnen. Het werd een bachelor leraar secundair onderwijs. Ik ben blij dat ik deze beslissing nam. De trappen op deze school symboliseren voor mij de weg naar een hoger niveau, en deze trappen helpen me een hoger niveau te bereiken, mezelf te overstijgen.

woensdag 24 september 2008

welkom

Sinds kort begon ik aan een bachelor opleiding leraar secundair onderwijs aan de KaHoSintLieven te Sint-Niklaas. Als onderwijsvakken koos ik informatica en project kunstvakken. Het is in functie van dit tweede vak dat ik deze blog opstart.
Er zullen tregelmatig nieuwe berichten verschijnen waarin je de loop van de lessen kan volgen.
Veel leesplezier.